تعیین روابط چندگانه میان مراحل فرایند مدیریت استراتژیک و فرایند تبدیل دانش با مولفه های سرمایه فکری در دانشگاه های دولتی اصفهان

هدف تحقیق حاضر، بررسی روابط چندگانه میان فرایند مدیریت استراتژیک و فرایند تبدیل دانش با مولفه های سرمایه فکری از دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه های دولتی اصفهان بوده است. سوال های پژوهش با توجه به سه مرحله فرایند مدیریت استراتژیک،(تدوین، اجرا و ارزیابی استراتژی) و چهار مرحله فرایند تبدیل دانش(اجتماعی سازی، برونی سازی، ترکیب و درونی سازی دانش) و سه مولفه سرمایه فکری(سرمایه انسانی، ساختاری و مشتری) تدوین شدند. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه ی آماری آن شامل کلیه ی اعضای هیأت علمی تمام وقت دانشگاه های اصفهان، علوم پزشکی اصفهان و صنعتی اصفهان (1472 نفر) در سال تحصیلی 89-1388 بود که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم، 237 نفر به عنوان نمونه ی آماری انتخاب گردیده و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه ی فرایند مدیریت استراتژیک با 60 گویه، فرایند تبدیل دانش با26 گویه و مولفه های سرمایه فکری با 35 گویه بوده که بر اساس مقیاس پنج درجه ای لیکرت تدوین شده بودند. روایی محتوایی پرسشنامه ها با تأیید متخصصان علوم تربیتی و مدیریت تعیین شده و ضرایب پایایی آنها به ترتیب 85/0، 96/0 و 93/0 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری spss و amos graphic و در دو سطح توصیفی- استنباطی صورت گرفت که در سطح توصیفی از آماره های فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد و در سطح استنباطی از تحلیل رگرسیون چندگانه، تحلیل واریانس چندمتغیره و مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. یافته-های پژوهش حاکی از آن است که بین مراحل فرایند مدیریت استراتژیک(تدوین، کاربرد و ارزیابی استراتژی) با هر سه مولفه سرمایه فکری (انسانی، ساختاری و مشتری) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. از لحاظ روابط پیش بینی متغیرها، بین مراحل تدوین استراتژی و ارزیابی استراتژی با سرمایه انسانی، بین مراحل تدوین استراتژی و ارزیابی استراتژی با سرمایه ساختاری، و بین مراحل تدوین استراتژی با سرمایه مشتری رابطه پیش بینی کننده وجود دارد. بین مراحل فرایند تبدیل دانش(اجتماعی سازی، برونی سازی، ترکیب و درونی سازی دانش) با هر سه مولفه سرمایه فکری (انسانی، ساختاری و مشتری) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. از لحاظ روابط پیش بینی متغیرها، مراحل ترکیب و درونی سازی دانش با سرمایه انسانی، مرحله درونی سازی دانش با سرمایه ساختاری، و مرحله درونی سازی دانش با سرمایه مشتری رابطه پیش-بینی کننده داشته و در سایر متغیرها این روابط معنادار نبوده است.